مقابله با «صورت مسئله» سرنگونی 
وظیفه مقدم ارگانهای سركوبگر رژیم و به طور خاص وزارت اطلاعات رژیم آخوندی مقابله با «تهدید سرنگونی» از سوی مجاهدین و مقاومت ایران به عنوان صورت مسأله كل نظام است. مسأله بود و نبود همه جناحها تهدید مشتركی است كه همگی در مورد آن اتفاق نظر دارند. اگر رژیم تهدیدی از این سو نمیدید، نیازی به چنین بسیج دیوانه وار و این همه زد و بند و اعمال فشار نداشت. اما تهدید به گونه یی است كه رژیم آخوندی حتی یك گردهمایی و یك ملاقات سیاسی و یك مقاله را هم برنمی تابد. مثلاً وقتی هموطنانمان در آمریكا تجمع یا تظاهرات دارند، رفسنجانی شخصاً اعتراض میكند كه چرا «تروریستها، در چندصد متری كاخ سفید» موجودیت رژیم را به چالش گرفته اند. سفیر رژیم در انگلستان برای روزنامه گاردین «اعتراض رسمی جمهوری اسلامی ایران» را ارسال میكند كه چرا به چاپ یك آگهی مبادرت كرده است. سفیر رژیم در فرانسه هم جای خود دارد كه پس از هر دیدار و ملاقات رییس جمهور مقاومت از یك كلیسا یا دیدار با یك شخصیت مذهبی مانند «آبه پیر» تا مسجد پاریس و از دیداری در سنای فرانسه تا پارلمان اروپا، راهی وزارت خارجه فرانسه می شود و بست می نشیند. وزیر خارجه رژیم یك بار در ایتالیا به طور رسمی تصریح كرد «معیار صداقت» كه همان ملاك معامله سنجی رژیم باشد، نحوه برخورد كشورها با «منافقین» است. این تازه در كشورهای غربی است كه از روی آن می توان وضعیت رژیم در قبال مجاهدین در عراق را هم گمانه زد.

ازاین رو، برای پاك كردن «صورت مسأله سرنگونی»، رژیم همیشه و در همه جا در صدد «حداكثر فشار» بر روی مجاهدین و مقاومت ایران بوده است. این كار با مجموعه یی از اقدامهای نظامی، تروریستی، امنیتی، سیاسی و جنگ روانی مستمر پیگیری می شود. درخلال جنگ آمریكا و عراق رژیم ملاها تلاش كرد از این فرصت حداكثر بهره را ببرد تا بتواند ضربه كمرشكن به مجاهدین وارد نماید و به خیال خودش اساساً صورت مسأله سرنگونی را پاك كند و از این بابت برای خود كیسه ها دوخته بود.

... سابقه مجاهدین بسا بسا از این چیزها روشنتر است؛ از روز اول دیدار صلح در بغداد در 25خرداد 1365 که اطلاعیه آن در همان زمان منتشر شد و همه هم از آن خبر دارند.

بعد از آمدن ما به عراق و دیدار من با رئیس جمهور این کشور، همان زمان در اطلاعیه یی به طور صریح گفتم: تا وقتی شما در خاک ما – در خاک ایران – بودند، ما با شما می جنگیدیم.

اما از وقتی که آمادگیتان را برای صلح اعلام کردید، از وقتی که از خاک ما خارج شدید، از وقتی که قطعنامه های شورای امنیت را پذیرفتید، از وقتی که کتباً و رسماً به طرح صلح شورای ملی مقاومت ایران به عنوان منبای مذاکرات صلح پاسخ مثبت دادید، بسیار خوب، ما هم در صلح هستیم و مقاومت ایران جنبش جهانی صلح را هدایت کرد.