انجمن نجات رژیم - فصل ششم
كارزار ننگین رژیم در ارتباط با ارگانهای
بین المللی
از آنجا كه در برابر هر زدوبند و معامله ننگینی
با دولتهای غربی، مقاومت و آلترناتیو انقلابی قد برافراشته و مانع پیشروی رژیم در این
عرصه میشود و از آنجا كه در صحنه بین المللی تنها مانع پیشروی رژیم، مجاهدین و شورای
ملی مقاومت هستند، وزارت اطلاعات هم زمان با پیشبرد خط اخراج و استرداد مجاهدین از
عراق، توطئه رذیلانه دیگری را نیز برای بهره برداری از خانواده ها در دستور كار عواملش
قرار داده كه همانا استفاده از آنها جهت محدود كردن فعالیتهای سیاسی مقاومت در
خارج از كشور است. یكی از مسئولان اداره سیاسی وزارت خارجه رژیم، در مورد هدف آنها
از این اقدامهای گسترده علیه مقاومت در خارج كشور می گوید: «هدف و نظر ما این است كه
اسامی پوششی منافقین (یعنی شورای ملی مقاومت) در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار
گیرد».
در سال ۸۳، انجمن نجات وزارت اطلاعات، فعالیتهای
خود در رابطه با ارگانهای بین المللی را گسترش داد. ازجمله اقدامها و توطئه
های جدید وزارت اطلاعات، نوشتن نامه از زبان خانواده های مجاهدین به ارگانهای بین
المللی و درخواست بازگرداندن فرزندان آنها از شهر اشرف به ایران می باشد. هم چنین ایجاد
پرونده های حقوقی دورغین و شكایت نامه علیه مقاومت ایران، بخشی از اقدامهای رذیلانه
وزارت اطلاعات است كه با تحت فشار قراردادن خانواده ها قصد پیش بردن آنرا دارد.
بخشی از خبرهای منتشر شده توسط وزارت اطلاعات در این زمینه به قرار زیر است:
بخشی از خبرهای منتشر شده توسط وزارت اطلاعات در این زمینه به قرار زیر است:
سایت وزارت اطلاعات موسوم به ایران دیدبان ۴ شهریور۸۳: گروهی از خانواده های عضو «انجمن نجات» شاخه اصفهان، با تهیه طومارهایی
خطاب به سازمان ملل، دفتر صلیب سرخ جهانی، سفارت انگلیس و دفتر حافظ منافع آمریكا در
تهران، خواستار اعمال فشار مجامع بین المللی به سران مجاهدین، بازگشت فرزندانشان و
هم چنین خواستار محاکمه سران آنها شدند...
سایت وزارت اطلاعات به نام نجات ۱۹ شهریور۸۳: برگزاری تجمع توسط انجمن نجات در مقابل دفتر صلیب سرخ در تهران و دادن
نامه به اشتوكر نماینده صلیب سرخ جهانی در تهران و درخواست رسیدگی به وضعیت مجاهدین
در اشرف برای برگرداندن آنها به ایران...
سایت وزارت اطلاعات به نام نجات ۹ آبان۸۳: نوشتن نامه به كوفی عنان توسط تعدادی ازخانواده های استان سیستان بلوچستان
جهت برگرداندن فرزندانشان از اشرف...
سایت وزارت اطلاعات به نام نجات ۵ آذر۸۳: تجمع انجمن نجات درمقابل سفارت عراق در تهران و نوشتن نامه به سفیر این
كشور در ایران و درخواست اخراج مجاهدین و بازگرداندن آنها به ایران...
در این زمینه نیز، كلیه ارگانهای سیاسی رژیم، همنوا
با وزارت اطلاعات علیه مجاهدین مشغول توطئه هستند. ازجمله خبرگزاری مهر رژیم در تاریخ
۱۱ شهریور ۸۳ خبر زیر را مخابره
كرده است: «صباح زنگنه مشاور معاونت بین الملل قوه قضاییه گفت: قوه قضاییه با همکاری
نهادهای دیگر در حال تنظیم دادخواست علیه جنایات منافقین علیه جمهوری اسلامی است و
آن را به «دادگاه ویژه عراق برای رسیدگی به جنایات علیه بشریت» ارائه خواهیم کرد. در
حال حاضر کارها در این دادگاه دنبال می شود و می تواند جوابگوی این دادخواست باشد».
یكی از مدیران كل دادگستری رژیم نیز در مورد هماهنگی
كلیه ارگانهای رژیم برای ضربه زدن به مجاهدین، می گوید: «در چنین شرایطی كه منافقین
در عراق در انزوا قرار گرفتند، قوه قضاییه ایران باید به وزارت اطلاعات كمك كند و نقش
جدی بازی بكند تا بتوانیم ضربه درستی بهشان بزنیم كه نتوانند تا چندسالی كمر راست كنند…
در رابطه با منافقین، خط الآن این است كه با بازگشایی پرونده حقوقی برای منافقین آنها
را در مجامع بین المللی دنیا به چالش بكشانیم».
البته وقتی وزارت اطلاعات آخوندی از توطئه بمباران
و حمله به مجاهدین طرفی نمی بندد و «بور» می شود، از حضیض رسوایی و شكست، برای متلاشی
كردن مجاهدین و «نجات» خودش، پشت مزدوران رنگ كرده «انجمن نجات»اش، پنهان می شود و
با دجالگری آخوندی دست به دامان «جناب آقای پل بریمر مسئولیت نظامی عراق» برای استرداد
مجاهدین می شود. البته رسوایی وزارت اطلاعات آخوندی و انجمن نجاتش آنقدر هست كه كسی
برای این قبیل نامه پراكنیها پشیزی ارزش قائل نمی شود.
قسمتهایی از نامه این ارگان سركوبگر به پل بریمر
به خوبی روشنگر ماهیت آن است:
» بنام ناظم هستی بخش
جناب آقای پل بریمر
مسئولیت نظامی عراق
احتراماً چنانچه مستحضر هستید مجاهدین خلق طی سالیان
گذشته، با گروه قابل توجهی از اعضاء ایرانی خود در عراق مستقر بوده اند.
انجمن نجات كه اساساً به منظور رهایی این افراد
تشكل یافته است، وظیفه خود می داند توجه شما را به نكات ذیل جلب نماید:
۱- اعضای اصلی این انجمن از
هواداران و اعضای سابق مجاهدین می باشند كه به خوبی از سیر انحرافی و ضدارزشی این سازمان
مطلع هستند و اعتقاد دارند هیچ نیرویی نمی تواند تخلفات فاحش را نادیده بگیرد و بی
گمان وحشت از عواقب جدایی چه از نقطه نظر انتقام گیری مجاهدین - زندان، شكنجه و حتی
مرگهای مرموز - و چه از جنبه امنیت در كشور ایران، تنها انگیزه اقامت اجباری می باشد. لذا ما تلاش داریم
با جلب توجه مقامات بین المللی از بروز این موانع جلوگیری نماییم.
۲- قسمت اعظم انجمن را خانواده
های این اعضاء مستقر در عراق تشكیل می دهند. این خانواده ها طی ارتباطهای نزدیكی كه
با اعضای بازگشته از عراق داشته اند، به خوبی دریافته اند كه در ایران فرزندانشان را
هیچ خطری تهدید نمی نماید، این تنها دلیلی است كه آنها را وا می دارد رنج سفر چندهزار
كیلومتری و هزینه و خطرات و سایر مشكلات را به جان بخرند تا فرزندانشان را نجات دهند
و به وطن بازگردانند.
۳- مقامات بلند پایه ایرانی مکرراً در رابطه با این افراد بخشش و انعطاف خود را اعلام نموده اند.
جناب پل بریمر بی تردید نیروهای مؤتلفه با دلایل
موجهی از حیث توجه به مسائل و حقوق بشر در صحنه بین الملل به عراق وارد شده اند، در
این صورت آیا هم پیمانان دولت دیكتاتوری صدام را كه برای خوشخدمتی به وی در سركوبی
مردم عراق نیز حضور فعال داشته اند را می توان مشروع قلمداد نمود؟!...
همچنین قابل ذكر است طی هفته گذشته تعداد دیگری
از این خانواده ها به عراق آمدند تا با فرزندانشان كه مستقیماً تحت اختیار شما هستند
ملاقات نمایند، اما متأسفانه پاسخ مناسبی دریافت ننمودند و حتی درخواست دیدار و مذاكره
با خود شما را نیز منفی یافتند!
... این انجمن ضمن تشكر از توجه شما درخواست می
نماید:
الف - با توجه به شرایط بحرانی عراق كه در صورت
هرگونه دگرگونی احتمال قربانی شدن این افراد بلا تكلیف بیشتر می گردد.
ب - سفر پر مخاطره و هزینه خانواده ها به عراق همچنین
پریشانی و نگرانی زایدالوصف آنها پایان بخشیده شود.
هرچه سریعتر این افراد را به آغوش وطن و خانواده
هایشان بازگردانید».
منبع:
انجمن نجات رژیم - ارگان سرکوبگر رژیم علیه خانواده های مجاهدین - جلد اول - فرشته یگانه
انجمن نجات رژیم - ارگان سرکوبگر رژیم علیه خانواده های مجاهدین - جلد اول - فرشته یگانه
انتشارات امیرخیز – اشرف
ارديبهشت ۱۳۸۴
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 نظرات:
Post a Comment